memleket
- is., Ar. memleket
1) Bir devletin egemenliği altında bulunan toprakların bütünü, ülke
Memleketin dâhilinde iktidara sahip olanlar, gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde olabilirler.
- Atatürk2) Bir kimsenin doğup büyüdüğü yer, şehir, yurtMemleket isterim / Ne başta dert ne gönülde hasret olsun.
- C. S. Tarancı3) İklim ve üretim bakımından ele alınan bölgeLübnan; portakal, turuncu, hurma ve muz memleketiydi.
- R. H. KarayBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Look at other dictionaries:
memleket — (A.) [ ﺖﮑﻠﻤﻡ ] 1. ülke. 2. şehir … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEMLEKET — (C.: Memâlik) Bir devletin toprağı, ülke, yurt. * Şehir. İl, kasaba. * Bir insanın doğup büyüdüğü yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
memleket havası — is. Halk türküsü Gülmek istedim, tutturdum bir memleket havası... S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
ne âlâ memleket — haksız ve yersiz işlerin hoş görüldüğü, kurallaştığı bir ortam için ters anlatışla diyecek yok, ne güzel anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
ölke — memleket, diyar, yer … Çağatay Osmanlı Sözlük
BELDE — Memleket, şehir. * Büyük köy. * Yer, arz. * Göğüs, sadır. * İki kaş arasında kıl olmayıp açık olması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DAVAHİ — Memleket köşeleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HUDUD-U MEMALİK — Memleket hudutları. Ülkenin sınırları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KİŞVERKÜŞA — Memleket fetheden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEMALİK — (Memleket. C.) Memleketler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
